ദേഹി. . . . . .

ദു:ഖത്തിൻ വിലാപമുണ്ടെനിക്കുചുറ്റിലും
വെളുത്ത ധൂപങ്ങൾ നിറഞ്ഞിടുന്നു,
എൻ പ്രിയർ തൻ മുഖങ്ങൾ മൂടുമാറ്‌
എൻ കാഴ്ച്ചയെ തടുത്തിടുന്നു.
സുഗന്ധം പരത്താൻ വെമ്പൽ കൊള്ളുന്ന
ഒരുകൂട്ടം കറുത്തതിരികൾ
ചുവന്നൊരു മേലങ്കിയുമേന്തി നിന്നിടുന്നു
എൻ ദേഹിക്കു കൂട്ടായ് മാത്രം

നിമിഷനേരം മുൻപിതാ ഓചസാം
ചരിച്ച മേനി നനുത്ത തുണിയിൽ പൊതിഞ്ഞിടുന്നു,
ജനിപ്പതിലും ധരിച്ചിടുന്ന വെൺമയാം കുപ്പായം
വീണ്ടുമിതാ പുതച്ചിടുന്നു
ഒരിറ്റു ഗൗരവ്വം ബാക്കിയായ് മാത്രം.

നിറഞ്ഞ കണ്ണീരിൽ യാത്ര ചൊല്ലിടാൻ
എത്തിടുന്നു ഏറെ പേരിതാ
കണ്മയാം ദേഹിയെ ഒരു നോക്കു കാണുവാൻ.
വിടചൊല്ലിടുന്നു ഏവരോടുമായിതാ
ഒരിക്കലും മറക്കാത്ത ഒരു പിടി ഓർമ്മകൾ
ബാക്കിയാക്കി നീങ്ങിടുന്ന കാലത്തിൻ
യവനിക തള്ളിനീക്കി.

തടവറകൾ തീർത്ത ചിന്തകൾക്ക്
പ്രണാമം നേർന്നു നീങ്ങി പോയിടുന്നിതാ
എന്നുടെ അത്മനെ ഉൾകൊണ്ട ദേഹി. . . . . .